COVID-19

COVID-19 voorjaar 2020.

Nu na ruim 5 weken intelligente lockdown vraag ik mezelf af: wat doet dit met mij? 
Allereerst is er het besef dat alles wat zó van zelfsprekend was, het nu niet meer is. Gaan en staan waar je wilt, wanneer je wilt en met wie je wilt; was de normaalste zaak van de wereld. Even buurten bij familie, vrienden of bekenden, even onbekommerd fun shoppen; vergeet het maar.
Een stad bezoeken, de bollenvelden bewonderen, uitwaaien aan het strand; nu even niet. Een terrasje pakken, gezellig uit eten, met vrienden socializen; duurt nog ff voordat we dat weer kunnen doen.
Maar ook…,
Meer tijd doorbrengen thuis, met je gezin, of met een goede vriend of vriendin. Bewonderd kijken naar de ontluikende lente, de kleurrijke bloesem, de trotse tulpen en het jonge groen van de eerste blaadjes.
De bijna zen-achtige rust op de wegen, in de steden, in de lucht; het laat me “landen”.
Naast alle beperkingen is het belangrijk om te genieten van de dingen die er wél zijn, de natuur, een kopje koffie op een bankje in de zon. Het maakt het leven heel simpel en de rust roept herinneringen op van hoe mijn ouders en grootouders leefden.

Ik begrijp ook dat een gezin met kleine kinderen voor hele andere uitdagingen wordt gesteld. Opgroeiende pubers hebben een totaal andere attitude tegenover alle Corona-gerelateerde maatregelen dan de meeste volwassenen.
Huiswerk begeleiden is voor niet pedagogisch opgeleide mensen een ware uitdaging. Zij die tot de risicogroepen behoren zullen deze tijd totaal anders beleven, waarbij angst dominant is. Mensen die werken in de horeca, de kappers, de winkeliers, ZZP-ers en vele andere beroepscategorieën, voor hen allen is de onzekerheid van deze intelligente lockdown een beproeving.
De gezondheidszorg werkt zich uit de naad en wordt niet alleen fysiek, maar ook mentaal zwaarbelast. Moesten ze enkele maanden geleden naar het Malieveld voor een geringe loonsverbetering, wordt er nu gesproken van “helden” en wordt er voor hen geapplaudisseerd. Zij die hun dierbaren, ouders, grootouders, partner hebben verloren door Corona hebben op een surrealistische wijze afscheid moeten nemen.
Het verdriet van zó velen is hartverscheurend.

Ineens blijkt thuiswerken toch best efficiënt te zijn.
Iedereen kan plotseling met Teams vergaderen en wat een tijdwinst levert dat op!
Uiteraard kan niet alles via het digitale netwerk, maar toch blijkt er meer te kunnen dan vooraf verondersteld.
Tegen beter weten in hoop ik dat we snel een stap kunnen zetten naar het nieuwe normaal; de “1,5 m afstand” maatschappij. Een samenleving waarin nog geruime tijd een zekere vorm van sociale onthouding de standaard wordt.
Ik hoop dat er oplossingen worden gevonden voor die bedrijfstakken die van overheidswege per direct hun activiteiten moesten sluiten.
De regering heeft in mijn ogen op secure wijze de ernst van de zaak helder gemaakt met daarbij altijd een stip op de horizon. Heldere, duidelijke en gepaste maatregelen die in verhouding staan tot de ernst en het stadium van de pandemie.

Het lijkt voor mijn gevoel soms op een harde reset door moeder natuur.
Alsof ze wil zeggen zijn jullie helemaal wappie geworden?

Ik hoop dat deze crisis ons bewuster maakt over wat we deden, een inspiratie is voor wat we kunnen en ons laat genieten van de dingen waar het écht om gaat.
Wellicht is de circulaire economie het nieuwe normaal.
De lucht boven China is net als in vele Europese landen in geen jaren zó schoon geweest.  Met klimaat adaptieve oplossingen en met gebruik van secundaire materialen proberen wij als Rotim bij te dragen aan een milieuvriendelijker wereld en aan een circulaire economie.
De ambities van de Nederlandse regering gebaseerd op het Klimaatakkoord van Parijs zijn groot.
Wij, Rotim, doen ons uiterste best hier op te anticiperen, het kan – sterker nog het moet – allemaal nog beter. Maar we zijn onderweg!

Mijn overtuiging is dat het nooit meer wordt zoals voor de Corona crisis en dat is misschien maar goed ook. Het zal een tijd worden vol uitdagingen, met daarbij een herijking van waarden en normen.
Die gedachte biedt mij houvast voor een betere wereld na deze crisis.
Is het allemaal niet voor niets geweest!

Edo Heslinga